zondag 24 november 2013

De Pintpakker, column 8 - april 2013

Het zijn treurige tijden waarin we elkaar weerzien, beste biervrienden. We hebben nog steeds dezelfde voorzitter, vrouwen bemoeien zich meer en meer met bier en alsof dat nog niet erg genoeg is hebben we alweer bijna een Koning.

Die koning, daar heb ik zo’n moeite nog niet mee. Alles beter dan een President – ook al heeft Obama een brouwerij laten bouwen in het Witte Huis en is er onder zijn bewind meer goeds dan kwaads voor de brouwende gemeenschap der Amerikanen gedaan – want waar een volk kiezen kan, heeft het eerst en vooral de gewoonte de verkeerde keuze te maken. Pint gaat natuurlijk over bier en bier alleen, maar kijk naar de Poetins, Berlusconis en Chavez’en van deze wereld en knijp je handen nog maar eens dicht met het – ons - Huis van Oranje.

Overigens: onze koning draagt de bierwereld een warm hart toe, en waar vind je dat nog tegenwoordig. De eretitel Prins Pils droeg hij met verve en hij gaf daarmee meteen blijk van een aangeboren talent op het gebied van watermanagement. Zijn familie stond op goede voet met de belangrijkste brouwer van zijn tijd, Alfred Heineken. De Prins mocht zelfs ‘Freddy’ zeggen en bovendien gebruik maken van diens in het geheim opgetrokken pieds a terre aan het hoofdstedelijke Weteringcircuit. Wij maar denken dat daar de Raad van Bestuur op lastige kwesties zat te zwoegen – niets was minder waar, het zijn eerst en vooral percelen alwaar men voost en vuigt, dingen doet die het daglicht niet verdragen kunnen (of bij daglicht half zo leuk niet zijn) en zich in het algemeen onledig houdt met ontspanning in de breedste zin van het woord. Het is dat Oom Silvio het met zijn Bunga-bunga partijtjes een graadje erger weet te maken, anders hadden we er allang een einde aan gemaakt. Weer een punt voor het – ons – koningshuis!

Hartverwarmend is ook de steun die vanuit brouwend Nederland aan het – ons – Koningshuis gegeven wordt. Als paddenstoelen in een natte herfst, zo schoten de bieren op die links of rechts aan het heuglijke feit zijn gewijd. Koningsbier, Kroningsbier, Abdicatiebier, Revolutiebier, Republieksbier, Beabier. Wat zal onze Jeroen Carol-Visser de smoor in hebben: heeft hij net ‘Kuitbier’ tot Nationale Biertrots verklaard, vliegen de Oranje gezinde (en op Oranje terende) bieren hem – en ons – om de koningsgezinde oren. Het is dat alle brouwers achter deze bieren eerst en vooral een patriottistisch statement willen maken, anders zou je ze nog gaan verdenken van ordinaire geldzucht. Maar zeker gezien het feit dat de Nederlandse bierkoningin Fiona de Lange haar naam verbonden heeft aan Royaal bier kunnen we er rustig van uit gaan dat al deze initiatieven alleen maar bedoeld zijn om een schuimend huldeblijk aan het  - ons – koningshuis te brengen en onze borst te doen zwellen van Trots op het vaderland en wat dat wel niet brouwend vermag.

Hinderlijk op de achtergrond zijn daar dan gemene geruchten. Je zal het altijd zien, hebben we als land wat te vieren, komen er jaloerse roddeltantes de sfeer versjteren. Zo zou Máxima sterk overwegen om de Hollandse couturiers zich in hun eigen sop te laten gaarkoken en in Bavaria Babe dress naar de Dam te komen. Ergens juich ik dat toe. Zeker als WA zich dan zou hullen in zijn, door de jaren heen opgebouwde, collectie Heineken WK attributen. Met Leeuwenhose, Jagershoed en Roeptoeter moet dat een knallend effect geven.


Alle gekheid op een stokje: ik zie uit naar Koningsdag, onze nieuwe Nationale feestdag. Tijdens de eveneens aanstaande Week van het Nederlandse Bier kunnen dan trots proosten op al het moois dat ons bierlandje te bieden heeft, de Koning incluis!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten