Nog een jaar en we mogen een nieuwe voorzitter kiezen. Hier en daar pinken Oranjeklanten een laatste traantje weg na de vlekkeloos verlopen inhuldiging van – onze! – koning Willem-Alexander. Minister presidenten komen en gaan maar de Koning blijft – wie wordt de nieuwe Mark Rutte van PINT? Van Jeroen Carol-Visser kun je veel zeggen, zoals dat hij best eens naar de kapper zou mogen en dat het gekoketteer met badeendjes toch wat benauwt maar niet dat hij zich niet ten volle heeft ingezet voor de vereniging. Sterker nog, persoonlijk vind ik het een mirakel dat zijn vrouw hem niet allang bij kop en kont heeft gepakt en met een grote boog op de goed gevulde huiselijke composthoop heeft gesmeten.
Het maakt niet uit waar een bierfestival wordt georganiseerd: Jeroen is er bij en heeft de hele tijd aandacht voor iedereen die iets wil vragen, delen of anderszins iets van hem moet. Een mailtje verstuurd, midden in de nacht? Je moet niet raar opkijken als JCV per ommegaande reageert. Laat iemand een tweet over PINT, bier of iets daar tussenin? Er is nog niet op ‘send’ gedrukt of @Pint_Pakt heeft al inhoudelijk gereageerd. Op zijn vouwfiets de trein uit stuiterend op weg naar een vergadering in Willekeurigwaardanook, onderwijl een full-time baan en een gezin er op nahoudend en een vereniging leiden waarin mastodonten nog steeds op de tipjes van de sluier der vernieuwing liggen? Jeroen heeft er zijn hand niet voor omgedraaid en immer monter draait hij er ook nu nog niet de hand voor om. Daarbij heeft hij de vereniging meer dan 20% laten groeien. Ik geef het je te doen! En al die tijd vroegen de kinderen Carol-Visser: ‘Wie is toch die man die hier af en toe een biertje drinkt, mama? En wanneer mogen we weer in bad?’
Maar wat zouden wij, PINT leden, graag willen dat de nieuwe voorzitter najaagt? Als u het mij vraagt: niets meer of minder dan waarvoor PINT ooit werd opgericht. Het bevorderen van de biercultuur in Nederland. Desnoods in de breedste zin van het woord. Desnoods het opkomen voor de belangen van de Nederlandse bierconsument in de ruimst denkbare zin. Niets meer. Niets minder.
Waarover hopen wij dat hij – of, God verhoedde, zij – de mond houdt? Minimum bierprijzen, ben ik geneigd te zeggen, of het kansloze gemonkel ‘brouwer – brouwerijhuurder – etikettenplakker’. De consument wil variëteit en waar dat vandaan komt is van secundair belang. Natuurlijk moet ‘er in zitten wat er op staat’ maar of je eigenaar van de ketel bent of niet, boeien. Zolang je maar baas in eigen kuip bent! En wat dat betreft: leuk hoor, bierbrouwwedstrijden voor hobbybrouwers sponsoren die daarna hun recept door Brand moeten laten commercialiseren. PINT organiseert, faciliteert en verzint, in Zoeterwoude rinkelt vervolgens de kassa en de volgende 364 dagen van het jaar is het daar business as usual. De Nederlandse biercultuur, laat staan de consument, is er iets mee opgeschoten.
Maar goed. Eerst maar eens zien of er iemand te vinden is die belangeloos zijn, of als het echt niet anders kan haar, tijd voor de – onze! – vereniging wil geven. Die niet bevreesd is om de kadavers met stoffen tas definitief van het podium te schuiven. Die snapt dat het bevorderen van de Nederlandse biercultuur best hand in hand met commercie kan gaan maar dat je wel altijd je vingers moet natellen. Ik ga op zoek naar een nieuwe openingszin en mis Jeroen nu al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten